توان صوت و فشار صوت

موج صوتی

برای تعریف موج صوتی می‌توان گفت که موج صوتی هر اغتشاشی است که در محیط مادی کشسان (گاز، مایع یا جامد) منتشر شود.

ترازهای صوتی

به دلیل گستردگی بسیار زیاد فشار صوتی که گوش انسان می‌شنود، استفاده از آن در جداول و نمودارها توجیه‌پذیر نیست. بنابراین بعد از اختراع تلفن، تصمیم بر آن شد که از مقیاس لگاریتمی برای بیان کمیت‌های آکوستیکی استفاده گردد. از آن موقع تا کنون کمیت‌هایی چون تراز فشار صوت، تراز توان صوت و تراز شدت صوت معمولا به صورت لگاریتمی نسبت به مقدار انداره‌گیری شده به یک مقدار مرجع بیان می‌شوند. چون حد شنوایی در فرکانس 1000Hz تقریبا 20 میکروپاسکال است، این عدد به عنوان مرجع محاسبه سایر کمیت‌ها انتخاب گردیده است. پس هر زمان یک کمیت آکوستیک به صورت لگاریتمی بیان شود، به این معنی است که این کمیت یک تراز دسی بل (dB) بالاتر یا پایین‌تر از مقدار مرجع است.

تراز فشار صوت

هر تغییری در فشار هوا به بیشتر یا کمتر از فضار اتمسفر، فشار صوت نامیده می‌شود. در واقع فشار صوت همان کمیتی است که گوش انسان می‌شنود، پس اگر فشار صوت زیاد باشد گوش انسان آسیب می‌بیند. به همین دلیل زمانی که می‌خواهیم پاسخ ناهنجاری صدا یا آسیب شنوایی را بررسی کنیم فشار صوت را اندازه‌گیری می‌کنیم. واحد اندازه‌گیری فشار صوت Pa می‌باشد. فشار صوت به عوامل مختلفی وابسته اصت ازجمله قدرت منبع صوت، جنس دیواره های اتاق، ابعاد اتاق و تاثیری است که منابع مختلف روی هم می‌گذارند.

تراز توان صوت

هر منبع صوت مقدار مشخصی انرژی صوتی در اطراف خود منتشر می‌کند و توان صوت نرخ انتشار این انرژی است. واحد توان صوت Watt است. توان صوت ویژگی ذاتی یک منبع صوت بوده و مستقل از فاصله از منبع یا انعکاس دیواره‌ها می‌باشد.

تراز شدت صوت

کمیت مهم دیگری که در مهندسی آکوستیک اندازه‌گیری می‌شود شدت صوت است که واحد آن W/m2 می‌باشد. شدت صوت در واقع توان صوتی است که از واحد سطح در یک نقطه می‌گذرد. شدت صوت کمیتی برداری است بدین صورت که در جهت انتشار صوت مقدار آن بیشینه بوده و عمود بر آن مقدارش صفر می‌باشد. بنابراین شدت صوت همانند توان صوت به محیط وابسته نیست و تنها به منبع صوت بستگی دارد. برداری بودن این کمیت کمک می‌کند تا با اندازه‌گیری آن بتوان منابع اصلی نویز را شناسایی کرد.